Enkele maanden geleden hadden we oud-PvdA voorzitter en Eerste Kamerlid Ruud Koole al gestrikt voor de ledenvergadering. Helaas konden we geen reguliere bijeenkomst organiseren, maar via Teams konden we Koole online gelukkig wel ontvangen. Het werd een interessante presentatie met een goede opkomst
Nieuwe inzichten
Ruud Koole begint met een citaat uit NRC Handelsblad waarin Kamerlid Gijs van Dijk is geïnterviewd. Van Dijk is open over het feit dat de PvdA een aantal zaken wil terugdraaien waar het eerder medeverantwoordelijk voor was, zoals de verhuurdersheffing, het leenstelsel en de Participatiewet. In het kabinet met de VVD is uiteindelijk te veel weggegeven. Dit heeft tot onbegrip bij de kiezers geleid.
In het huidige verkiezingsprogramma zijn wat linksere keuzes gemaakt waarover Koole tevreden is. Kritiekpuntjes zijn soms de mindere samenhang en de betaalbaarheid van alle wensen. De PvdA wil 100.000 huizen bouwen, maar deze huizen moeten soms wel op plekken komen waar nu groen is.
Voorzitter in roerige jaren
Over de periode van zijn voorzitterschap vertelt Koole uitgebreid. Als relatieve buitenstaander wist hij de kandidaat van de partijtop, Sharon Dijksma, te verslaan. Er was een zekere revolte binnen de partij om meer zeggenschap voor de leden te realiseren. Koole was nog maar net partijvoorzitter toen de opkomst van Fortuyn, de dramatische verkiezingen van 2002 en de aanslagen op 11 september plaatsvonden.
Zeer positief kon Koole terugkijken op het herstel van de PvdA in 2003 waarbij met lijsttrekker Wouter Bos zomaar 42 zetels werden gehaald. Koole duidde dat gunstige resultaat als uitkomst van een ‘horse race’ waarbij er zowel op links als rechts één partij kanshebber is om de grootste te worden.
Meer profiel en goed communiceren
Ruud Koole denkt niet dat de PvdA een enkele uitschieter daargelaten nog op dergelijke niveaus terechtkomt. Een resultaat richting 20 zetels zou bij de komende Kamerverkiezingen al heel mooi zijn. Als de PvdA regeringsverantwoordelijkheid zou dragen, moet er ruimte zijn om de grenzen van het regeerakkoord op te zoeken. En als je akkoord moet gaan met minder prettige punten, moet je dat goed aan je achterban uitleggen. Hij noemde het ‘meloenen slikken’ van de Christenunie bij de plannen voor afschaffing van de dividendbelasting.
In 2005 kwam er een beginselprogramma waar Koole veel waarde aan hecht met duidelijke idealen zoals een fatsoenlijk bestaan en een krachtige overheid. Tot zijn vreugde ziet Koole een dergelijke insteek weer duidelijk terug in het nieuwe verkiezingsprogramma. Het is verheugend dat zelfs de VVD pleit voor een grotere rol voor de overheid.
In de vragenronde beantwoordt Koole vragen van Adem Mustafa over de moderne monetaire theorie waarbij de overheid op grote schaal geld kan scheppen zonder grote nadelen voor de financiële houdbaarheid. Ook ging Ruud Koole in op de vraag van Richard van Halen over de financiering van de jeugdzorg. Hij deelde de zorgen van Van Halen en vond dat er niet zomaar een financieel plafond kan zijn bij de aanbieding van jeugdzorg.
Jan-Willem Mennink
